13 września weszły w życie nowelizacje przepisów techniczno-budowlanych, w tym rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Jak czytamy w komunikacie na stronie rządowej:
– Rozporządzenia zawierają przede wszystkim korekty, doprecyzowania i uszczegółowienia. Celem nowelizacji nie jest wprowadzanie nowych rozwiązań i warunków, a usunięcie niejasności w już obowiązujących przepisach. Wprowadzany jest szereg ułatwień i uproszczeń, a wybrane przepisy, ze względu na optymalizację dotychczasowych wymagań i likwidację barier prawnych, pozwolą na sprawniejsze i szybsze przygotowywanie inwestycji drogowych, bez obniżania poziomu bezpieczeństwa dla użytkowników dróg publicznych – powiedział minister infrastruktury Andrzej Adamczyk.
Tak więc zmiany nie są rewolucyjne, jednak kilka różnic dotyczy również infrastruktury rowerowej. Oto niektóre z nich:
- Doprecyzowano szerokość ciągów pieszo-rowerowych. Na terenie zabudowy będzie ona musiała wynosić przynajmniej 3 m, a poza terenem zabudowy – 2,5 m, przy czym w przypadku przebudowy drogi dopuszczone jest miejscowe zwężenie do 2 m (przedtem istniał tylko wymóg minimalnej szerokości wynoszącej 2,5 m „gdy ze ścieżki jednokierunkowej mogą korzystać piesi”);
- Szerokość drogi rowerowej powinna być dostosowana do natężenia ruchu rowerów;
- W miejscu występowania przeszkody dopuszczono rozdzielenie drogi rowerowej na dwie jednokierunkowe drogi rowerowe o szerokości przynajmniej 1 m;
- Do minimalnej szerokości drogi rowerowej, ciągu pieszo-rowerowego i chodnika nie wlicza się szerokości krawężnika i obrzeża;
- Pochylenie podłużne drogi rowerowej położonej bezpośrednio wzdłuż jezdni może mieć pochylenie podłużne takie jak jezdnia.
W tabeli poniżej podana jest treść zmienionych fragmentów rozdziałów o drogach rowerowych i chodnikach (do których odsyłają przepisy o drogach rowerowych) w wersji przed nowelizacją (po lewej) i po niej (po prawej).
Rozdział 8. Chodniki
| § 43. 1. Usytuowanie chodnika względem jezdni powinno zapewniać bezpieczeństwo ruchu. Odległość chodnika od krawędzi jezdni, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, nie powinna być mniejsza niż: 1) 10,0 m – w wypadku ulicy klasy S; 2) 5,0 m – w wypadku ulicy klasy GP; 3) 3,5 m – w wypadku ulicy klasy G. | § 43. 1. Usytuowanie chodnika względem jezdni powinno zapewniać bezpieczeństwo ruchu. Odległość chodnika od krawędzi jezdni nie powinna być mniejsza niż: 1) 10,0 m – w przypadku drogi klasy S na terenie zabudowy; 2) 5,0 m – w przypadku drogi klasy GP na terenie zabudowy; 3) 3,5 m – w przypadku drogi klasy G na terenie zabudowy; 4) 1,0 m – w przypadku drogi klasy GP i niższej poza terenem zabudowy. |
| 2. Na ulicy klasy Z, L lub D chodnik może być usytuowany bezpośrednio przy jezdni lub przy pasie postojowym. Ulica klasy L lub D w strefie zamieszkania może nie mieć wyodrębnionej jezdni i chodników. | 2. (uchylony) |
| 3. W wyjątkowych wypadkach, uzasadnionych warunkami miejscowymi oraz przy przebudowie albo remoncie ulic, o których mowa w ust. 1, dopuszcza się usytuowanie chodnika bezpośrednio przy jezdni, przy czym w wypadku ulic klasy S i GP – pod warunkiem zastosowania ogrodzenia oddzielającego chodnik od jezdni lub innych urządzeń zapewniających bezpieczeństwo ruchu. | 3. Przy rozbudowie i przebudowie dróg dopuszcza się przyjęcie mniejszych odległości, niż określone w ust. 1 pkt 1–3, jednak w przypadku drogi klasy S i GP na terenie zabudowy pod warunkiem zastosowania ogrodzenia oddzielającego chodnik od jezdni lub innych rozwiązań zapewniających bezpieczeństwo ruchu. |
| 4. Na drodze klasy GP, G lub Z poza terenem zabudowy, w zależności od potrzeb, może być stosowany samodzielny ciąg pieszy lub pieszo-rowerowy, usytuowany poza pasem drogowym lub chodnik na koronie drogi, oddzielony od jezdni bocznym pasem dzielącym o szerokości nie mniejszej niż 1,0 m. | 4. (uchylony) |
| 5. W wypadkach, o których mowa w ust. 2 i 3, chodnik powinien być wyniesiony ponad krawędź jezdni lub pasa postojowego na wysokość od 6 cm do 16 cm i oddzielony krawężnikiem. Ustalenie to nie dotyczy stref zamieszkania, przejść dla pieszych i przejazdów dla rowerzystów. | 5. Chodnik usytuowany bezpośrednio przy jezdni, pasie postojowym lub zatoce postojowej powinien być wyniesiony ponad ich krawędź na wysokość od 6 cm do 16 cm i oddzielony krawężnikiem. Ustalenie to nie dotyczy przejść dla pieszych, przejazdów dla rowerzystów oraz zjazdów. |
| § 44. 1. Chodnik powinien mieć szerokość dostosowaną do natężenia ruchu pieszych, z zastrzeżeniem ust. 3. | § 44. 1. Chodnik powinien mieć szerokość dostosowaną do natężenia ruchu pieszych, z zastrzeżeniem ust. 3. Do szerokości chodnika nie wlicza się szerokości krawężnika i obrzeża. |
| 2. Szerokość chodnika przy jezdni lub przy pasie postojowym nie powinna być mniejsza niż 2,0 m, a w wypadku przebudowy albo remontu drogi dopuszcza się miejscowe zmniejszenie szerokości chodnika do 1,25 m, jeżeli jest on przeznaczony wyłącznie do ruchu pieszych. | 2. Szerokość chodnika usytuowanego bezpośrednio przy jezdni, pasie postojowym lub zatoce postojowej nie powinna być mniejsza niż 2,00 m, a w przypadku przebudowy drogi, wyłącznie w miejscu występowania przeszkody, dopuszcza się zmniejszenie tej szerokości do 1,25 m. |
| (…) | (…) |
| 4. Szerokość chodnika odsuniętego od jezdni lub szerokość samodzielnego ciągu pieszego nie powinna być mniejsza niż 1,5 m, a dopuszcza się miejscowe zmniejszenie szerokości chodnika do 1,0 m, jeżeli jest on przeznaczony wyłącznie do ruchu pieszych. | 4. Szerokość chodnika nieusytuowanego bezpośrednio przy jezdni, pasie postojowym lub zatoce postojowej nie powinna być mniejsza niż 1,5 m, a w przypadku przebudowy drogi, wyłącznie w miejscu występowania przeszkody, dopuszcza się zmniejszenie tej szerokości do 1,0 m. |
| 4a. W miejscu występowania przeszkody dopuszcza się rozdzielenie chodnika na co najmniej dwie odrębne części, pod warunkiem że każda z nich będzie mieć szerokość nie mniejszą niż 1,0 m. | |
| (…) | (…) |
| § 45. 1. Pochylenie podłużne chodnika lub samodzielnego ciągu pieszego nie powinno przekraczać 6%. Przy większych pochyleniach należy stosować schody lub pochylnie. | § 45. 1. Pochylenie podłużne chodnika usytuowanego bezpośrednio przy jezdni, pasie postojowym lub zatoce postojowej nie powinno przekraczać odpowiednio dopuszczalnej wartości pochylenia niwelety jezdni określonej w § 24 ust. 2 oraz dopuszczalnej wartości pochylenia jezdni zatoki określonej w § 118 ust. 4 pkt 2 i ust. 7 pkt 2. Przy pochyleniu podłużnym przekraczającym 6% należy stosować balustrady z poręczami. |
| 1a. W przypadkach innych, niż określone w ust. 1, pochylenie podłużne chodnika nie powinno przekraczać 6%. Przy pochyleniu podłużnym przekraczającym 6% należy stosować pochylnie lub schody i pochylnie. |
Rozdział 9. Ścieżki rowerowe
| § 46. 1. Usytuowanie ścieżki rowerowej względem jezdni powinno zapewnić bezpieczeństwo ruchu. | § 46. 1. Usytuowanie ścieżki rowerowej i ścieżki pieszo-rowerowej względem jezdni powinno zapewnić bezpieczeństwo ruchu. |
| 2. Odległość ścieżki rowerowej od krawędzi jezdni oraz jej usytuowanie powinny odpowiadać wymaganiom określonym w § 43 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3. | 2. Odległość ścieżki rowerowej i ścieżki pieszo-rowerowej od krawędzi jezdni oraz ich usytuowanie powinny spełniać wymagania określone w § 43. |
| (…) | (…) |
| § 47. 1. Szerokość ścieżki rowerowej powinna wynosić nie mniej niż: 1) 1,5 m – gdy jest ona jednokierunkowa; 2) 2,0 m – gdy jest ona dwukierunkowa; 3) 2,5 m – gdy ze ścieżki jednokierunkowej mogą korzystać piesi. | § 47. 1. Szerokość ścieżki rowerowej, do której nie wlicza się szerokości krawężnika i obrzeża, powinna być dostosowana do natężenia ruchu rowerów oraz wynosić nie mniej niż: 1) 1,5 m – gdy jest ona jednokierunkowa; 2) 2,0 m – gdy jest ona dwukierunkowa. |
| 2. Szerokość ścieżki rowerowej należy ustalać indywidualnie, jeżeli oprócz prowadzenia ruchu rowerowego pełni ona inne funkcje. | 2. (uchylony) |
| 3. Szerokość ścieżki pieszo-rowerowej, do której nie wlicza się szerokości krawężnika i obrzeża, powinna być dostosowana do natężenia ruchu pieszych i rowerów oraz wynosić nie mniej niż: 1) 3,0 m – na terenie zabudowy; 2) 2,5 m – poza terenem zabudowy. | |
| 4. W przypadku przebudowy drogi, wyłącznie w miejscu występowania przeszkody, dopuszcza się zmniejszenie szerokości, o których mowa w ust. 3, do 2,0 m. | |
| 5. W miejscu występowania przeszkody dopuszcza się rozdzielenie ścieżki rowerowej i ścieżki pieszo–rowerowej na co najmniej dwie odrębne części, pod warunkiem że każda z nich przeznaczona będzie do ruchu w jednym kierunku i będzie mieć szerokość nie mniejszą niż 1,0 m. | |
| § 48. 1. Pochylenie podłużne ścieżki rowerowej nie powinno przekraczać 5%. W wyjątkowych wypadkach dopuszcza się większe pochylenia, lecz nie większe niż 15%. Wysokość progów i uskoków na ścieżce rowerowej nie powinna przekraczać 1 cm. | § 48. 1. Pochylenie podłużne ścieżki rowerowej i ścieżki pieszo-rowerowej powinno spełniać wymagania określone w § 45 ust. 1 i 1a. Wysokość progów i uskoków na ścieżce rowerowej i ścieżce pieszo-rowerowej nie powinna przekraczać 1 cm. |
| 2. Pochylenie poprzeczne ścieżki rowerowej powinno być jednostronne i wynosić od 1% do 3%, w zależności od rodzaju nawierzchni, i powinno umożliwiać sprawny spływ wody opadowej. | 2. Pochylenie poprzeczne ścieżki rowerowej i ścieżki pieszo-rowerowej powinno być jednostronne i wynosić od 1% do 3%, w zależności od rodzaju nawierzchni, i powinno umożliwiać sprawny spływ wody opadowej. |